Jednym z najczęstszych zagadnień poruszanych w psychologii tenisa jest problem motywacji. Motywacja w tym przypadku, nie jest rozumiana jako chęć do uprawiania tenisa, a raczej jako ważna cecha, która jest szczególnie potrzebna w radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami i zachowaniu w nich pewności siebie. Mówiąc o tenisie i motywacji można stwierdzić, że jest ona potrzebną cechą zarówno na treningach, przed meczem, w czasie jego trwania, jak i po jego zakończeniu. Niewiele osób zastanawia się co motywuje ich do codziennych treningów czy startów w turniejach, jednak dużo ciekawsza wydaje się być próba odpowiedzi na pytanie czemu czasem nasza motywacja bywa osłabiona.
W tenisie najczęściej determinuje ją kilka elementów:
-momenty kiedy skupiamy się na wyniku,
-momenty kiedy pojawia sie presja własna i otoczenia,
-momenty kiedy przewidujemy przegraną,
-momenty kiedy nie mamy pomysłu na wyjście z trudnej sytuacji, a także
-kiedy pojawiają się emocje np. złość spowodowana przegraniem ważnej wymiany lub niewymuszonym błędem.
O problemie motywacji często mówi się, że zaczyna się w głowie, a więc że sposób myślenia, a konkretnie zmiana sposobu myślenia, bywa dla nas często początkiem trudności na korcie. Często w kluczowych momentach gry tak zwane „myślenie zadaniowe” zostaje zastąpione „myśleniem o wyniku”, co prowadzi do wyczulenia naszej uwagi na błędy własne oraz pojawienia się emocji (przeważnie są to złość i strach) zwiększających nasze napięcie fizjologiczne. Napięcie wtedy powoduje zmianę w naszym zachowaniu i przekłada się bezpośrednio na jakość i skuteczność naszej gry.
Autor: Paweł Habrat – psycholog sportu w PZT i Siemens AGD Tennis Team