Początki tenisa w Nowej Zelandii sięgają roku 1870-ego, krótko po tym jak sformułowano nową edycję gry w tenisa w Anglii. Pierwsze mistrzostwa w Nowej Zelandii odbyły się w Farndon w Hawkes Bay* i był to rok 1886. Udział Maorysów* w rywalizacji rozpoczął się niewiele później. Wielu z nich osiągnęło wysoki poziom po 1890 roku. Jeden z nich, wykwalifikowany lekarz Sir Maui Bularewygrał turniej USA-Inter-Versity w 1899 roku w trakcie swoich studiów. Tak właśnie zaczęło się wielkie dziedzictwo Maorysów w tenisie. Każdego roku wyłaniali się zawodnicy wielkiego kalibru, ostatnio byli nimi Kelly Everdeen oraz Leanne Baker, jednak prawdziwą weteranką Maorysów jest Ruia Morrison, która miała wielki zaszczyt grać w turniejach międzynarodowych, między innymi na Wimbledonie we wczesnych latach profesjonalnej ery tenisa.
Nowa Zelandia oraz Australia (wtedy jakoAustralazja) były krajami założycielskimi stowarzyszenia tenisowego ITF (International Tennis Federation) w 1913 roku.
Nowozelandczyk – Anthony Wilding triumfował w Wimbledonie w 1910, 1911, 1912 oraz 1913 roku. Był on decydującą postacią drużyny Davis Cup’owej w 1907 roku. Dzięki niemu Australazja wygrała oraz utrzymała tytuł Pucharu Davisa aż do 1911 roku. Związek Tenisowy Nowej Zelandii odgrywał znaczącą rolę w tworzeniu i powstaniu turnieju Australian Open. W roku 1905 Związek Tenisowy Australazji stworzył turniej pod nazwą „Austalasian Mens Championship” (który później zmienił nazwę na Australian Open) oraz był on rozgrywany na terenie stadionu do krykieta pod nazwą „Warehouseman’s Crickety Ground” (dzisiejszy stadion „Albert Cricket Ground”). Zdecydowano również, że gospodarzami turnieju będą obydwa kraje czyli Australia oraz Nowa Zelandia. Nowa Zelandia była gospodarzem dwa razy. W 1906 roku w Christchurch oraz w 1912 roku w Hasting. Jednak odlegle położenie tych dwóch krajów utrudniało zawodnikom z innych miejsc udział w tychże zawodach. W 1906 roku w Christchurch spośród dziesięcioosobowej grupy zawodników, tylko dwóch było Australijczykami. Turniej AO wygrał wspomniany już wcześniej – Tony Wilding. Anthony został także później żołnierzem dochodząc do stopnia kapitana, niestety w 1915 roku podczas pierwszej wojny światowej został zabity w akcji militarnej we Francji. W roku 1978 został przyjęty w poczet „Międzynarodowej Galerii Tenisowych Sław” a jego imieniem „Wilding Park” uhonorowano naczelny ośrodek tenisowy w Christchurch w Nowej Zelandii. Od 1905 roku do 1919 roku zawodnicy Nowej Zelandii oraz Australii uczestniczyli w tzw. „International Lawn Tennis Challenge” (Davis Cup) pod nazwa „Team Australasia”. Sześciokrotnie zajmowali pierwsze miejsce: 1907, 1908, 1909, 1911, 1914 oraz 1919.
W bardziej współczesnych czasach zawodnicy Nowej Zelandii odnosili nieco skromniejsze zwycięstwa. Najbardziej godne uwagi i wspomnienia są pewne następujące fakty. Zawodnik Onnie Parun doszedł do finału Australian Open w 1973 roku. Ma na koncie także tytuł deblowego mistrza French Open z roku 1974. Chris Lewis dotarł do finału Wimbledonu w 1985 roku, w którym przegrał z Johnem McEnroe. Belinda Cordwell doszła do półfinału Australian Open w 1989 roku oraz Brett Steven zaliczył ćwierćfinał Australian Open w 1993 roku.
Obecnie jedyną zawodniczką grającą w barwach Nowej Zelandii, która znajduje się w rankingu światowej setki tenisistek (Top 100) jest Marina Erakovic. 24-latka urodzonaw Splicie w Chorwacji wygrywała juniorskie US Open 2004 oraz Australian Open 2005 w rywalizacji deblowej. Ma na koncie 7 tytułów deblowych WTA. Mieszkająca w Auckland Marina zajmuje 50-tą pozycję w singlowym rankingu WTA.
Nowa Zelandia jest gospodarzem dwóch turniejów. Kobiecego „WTA ASB Classic” (31.12-05.01.2013) oraz męskiego „ATP Heineken Open” (7.01-12.01.2013). Oba turnieje odbywają się w Auckland, największym mieście i stolicy Nowej Zelandii. Zawody odbywają się na początku stycznia każdego roku i należą do cyklu przygotowań do turnieju Australian Open, który jest najważniejszym tenisowym wydarzeniem na początku sezonu dla zawodników i zawodniczek.
W Nowej Zelandii jest prawie 500 klubów tenisowych, do których należy ponad 300 tysięcy osób, co stawia tenis na drugim miejscu najbardziej uczęszczanego sportu w tym kraju.
*Hawke’s Bay – region w Nowej Zelandii usytuowany na wschodnim wybrzeżu wyspy North Island. Hawke’s Bay jest regionem znanym z dobrych gatunkowo i nagradzanych na świecie win.
*Maorysi (M?ori) – jest to grupa etniczna Nowej Zelandii, posługująca się językiem maoryskim. Według badań, Maorysi są potomkami klanów Polinezyjczyków z wysp wschodniej części Oceanu Spokojnego (m.in. Tahiti), którzy jako pierwsi ludzie dotarli do brzegów Wyspy Północnej (North Island) około roku 1280 naszej ery. Jak głosi legenda, przybyli na 7 olbrzymich łodziach żaglowych, każda z nich dała początek jednemu plemieniu. Dowódca najwcześniej przybyłej łodzi Kupe uchodzi za odkrywcę Aotearoa (czyli „kraju białej chmury”, jak Maorysi nazywają Nową Zelandię). Wykopaliska archeologiczne dowodzą jednak, że pierwsi Maorysi osiedlili się na Wyspie Południowej. Stosunkowo szybko opanowali obydwie wyspy, zdecydowanie jednak preferując cieplejszą i bardziej gościnną Wyspę Północną. Maorysi zajmowali sięuprawą roślin, hodowlą i rybołówstwem; zasłynęli z wojowniczości i uzdolnień artystycznych w zakresie rzeźby, budownictwa i bardzo rozpowszechnionego tatuażu. Po podboju przez Brytyjczyków (pocz. XIX w.) zaczęli przejmować kulturę europejską.
Lan Bale, Jan Stański
